KARS - Kars'ın son nalbandı Maksut Ak, "İnsanlar eskiden zanaat sahibi olmak isterlerdi. Şimdi yat kat sahibi olmak istiyorlar. Her şey makineleşince, zanaat bir ekmek parası oldu. Alın terinin değeri kalmadı” diyerek, yetiştirecek bir çırak dahi bulamamaktan dert yandı.

Kars’ta isler içinde kalan küçük atölyesinde 52 yıldır alın teri döken nalbant Mahsut Ak, makineleşen sektöre karşı örs ve çekiciyle direnmeye devam ediyor. Ömrünün neredeyse tamamını 10 metre karelik atölyesinde geçiren Ak, kendisinden sonra bu mesleği devam ettirecek bir çırağının olmayışından dert yanıyor.

‘BU İŞE ÖMRÜMÜ VERDİM’

Her sabah saat 7’de atölyesini ilk günkü heyecanla açan 64 yaşındaki Ak, el emeğinin günden güne değerini yitirdiğini dile getirerek, “Beni bu caddede Tosun usta diye bilirler. Çekici elime aldığımda 12 yaşındaydım. Bu işe ömrümü verdim. Her günüm bu ocağın başında sabırla, alın teriyle geçti. Ancak artık yaşım ilerledi ve birkaç yıl sonra bu işi yapamaz hale geleceğim. Benden sonra çocuklarım bu atölyede hazır öteberi satacaklar” dedi.

‘ALINTERİNİN KİMSE İÇİN ÖNEMİ KALMADI’

Teknolojin her gün bir mesleği öldürdüğünü söyleyen Ak, “Artık her şey makileşti ve bize ihtiyaç kalmadı. Makineleşme yüzünden bu işin geleceği kalmadı. Eğer bu mesleği öğreteceğim biri olsaydı bu kadar üzülmezdim. Ancak herkes kolay para kazanmanı peşinde, alın terinin kimse için değeri kalmadı. Oysa bizim zamanımızda en parlak meslekti” diye konuştu.

‘ÇABAM NAFİLE’

Motorlu taşıtların gelişmesiyle atlara ihtiyaç kalmadığını belirten Ak, “Son zamanlar artık demir ustalığı yapıyorum. Otomobil çıkınca insanlar at bakmaz oldu. Artık atların ayaklarına nal çakamıyorum. Bir yandan demircilik yapıyorum. Ama bu çabam bile nafile bir çaba. Çünkü makine günde binlerce demir işlerken ben ancak 100 tane işleyebiliyorum” ifadesinde bulundu.

‘ZANAAT BİR EKMEK PARASI OLDU’
Hızla gelişen teknoloji karşısında her geçen bir zanaatkarların azaldığını dile getiren Ak, şöyle devam etti: “İnsanlar el emeğine, alın terine değer vermiyor. Fabrikalardan çıkan hazır mallar onlara daha cazip geliyor. Bilmiyorlar ki ucuz mala para veriyorlar. Oysa el emeği öyle mi? Bu işle elde edilen gelirle yat kat alınmıyor. Sadece ekmek paramı kazanabiliyorum. İnsanlar, eskiden zanaat sahibi olmak isterlerdi. Şimdi yat kat sahibi olmak istiyorlar. Her şey makineleşince, zanaat bir ekmek parası oldu.”

Berivan Karataş - dihaber